نویسنده : امیلی دیکنسون ترجمه : سعید سعیدپور امیلی الیزابت دیکنسون شاعر آمریکایی در شهر امهرست در ایالت ماساچوست آمریکا و در یک خانواده متشخص و اصیل به دنیا آمد، او بیشتر خلوت گزیده بود و زندگی در انزوا را ترجیح میداد. در دوران جوانی به مدت ۷ سال در آکادمی امهرست درس خواند و قبل از بازگشتش به شهر خود، مدت کوتاهی را نیز در یک مدرسه مذهبی گذراند. او بهخاطر پوشیدن لباس سفید و عدم استقبال از مهمان در بین ساکنین معروف گشت، و بیشتر دوستیهایش از طریق نامه و مکاتبه بود. اگرچه او شاعر پرکاری بود ولی تعداد کمی از شعرهایش (نزدیک به ۱۸۰۰عدد) به چاپ رسید.آثاری که در زمان حیاتش به چاپ رسید دچار تغییر میگشتند تا با معیارهای متعارف شعری وقت مطابق شوند. شعرهای دیکنسون در زمان خود منحصر بهفرد بودند، زیرا دارای خطوط کوتاه، عدم وجود عنوان در شعر و از قافیه کج یا نیم قافیه برخوردار بودند که چیزی غیرمتعارف بود بسیاری از شعرهای او دارای درونمایه مرگ و جاودانگی بودند، که در نامههایش نیز مشهود بود. اگرچه بیشتر آشنایان او از نوشتنش آگاه بودند، اما پس از مرگش بود که خواهرکوچکترش لاوینیا از حافظهٔ نهان شعری او پرده برداشت و آثارش آشکار گشت. اولین مجموعه شعری او، در سال ۱۸۹۰ و توسط آشنایانش، توماس ونتوورث هیگنسون و مابل لومیس تاد منتشر شد، که آن دو نیز آثارش را بسیار ویرایش کردند. کاملترین مجموعه شعری او در سال ۱۹۵۵ توسط پروفسور توماس جانسون با نام شعرهای امیلی دیکنسون چاپ گشت. با وجود برخی از شک و تردیدها در اواخر قرن۱۹ و اوایل ۲۰ در خصوص قابلیتهای ادبی دیکنسون، امروزه دیکنسون به عنوان یکی از مهمترین شاعران آمریکایی شناخته میشود. کتاب حاضر در بر گیرندهی مجموعهای از اشعار این شاعر به انتخاب و ترجمه سعید سعیدپور به همراه متن انگلیسی اشعار و نامههای منتخب است.