نویسنده : هرمان هسه ترجمه : پریسا رضایی، رضا نجفی این کتاب برگزیدهای از شادمانیهای کوچک، گزینه داستانها، گزینه اشعار، مکاتبات هرمان هسه و توماس مان و همچنین هرمان هسه به روایت منتقدان را دربرمیگیرد. اغلب خوانندگان ایرانی هرمان هسه را به عنوان یک نویسنده و رمان نویس میشناسند که پیش از این رمانهایی چون «گرگ بیابان»، «دمیان» و «سیذارتا» در ایران از او ترجمه و منتشر شده بود. در این کتاب نیز داستان کوتاههای «پروانه»، «مردی با کتابهای بسیار» و «بازداشت» از هسه انتخاب و ترجمه شده است. همچنین بخش شادمانیهای کوچک، تعدادی از مقالات و یادداشتهای هسه درباره موضوعات مختلف را شامل می شود. «یادی از آندره ژید»، «برای مونتانیولا»، «تلاشهایی مدرن برای معنابخشیهایی جدید»و «یادوارهای از آسیا» از جمله این یادداشتها هستند. شاید کمتر کسی تا امروز میدانست که هسه جایزه نوبل خود در سال 1946 به خاطر اشعار و مقالاتش کسب کرد. در کتاب مذکور اشعاری با عنوانهای شب، هنگام، چه سنگین روزهایی، سرنوشت، دیر هنگام به جاده، بر فراز کشتزاران، راهی به درون، به مردمان سخت، نخستین گلها، در آوارگی، پروانه، شب تنها، کودکی، گفتوگوی آواره با مرگ، هر از گاه، پاییز، دردها، سپتامبر، تنها، یادداشت شبانه آوریل، بیمار و همه مرگها انتخاب شده است. در پشت جلد کتاب چنین آمده است: «من دریافتهام که دوست داشته شدن هیچ و اما دوست داشتن همه چیز است و بیش از آن بر این باورم که آنچه هستی ما را پر معنی و شادمانه میسازد، چیزی جز احساسات و عاطفه ما نیست. پس آن کس نیکبخت است که بتواند عشق بورزد.»