(جستارهایی در ادب و فرهنگ) نویسنده : میرجلالالدین کزازی شامل مجموعه جستارهایی در ادب و فرهنگ فارسی که در فاصله سالهای 1379 تا 1382 نوشته شده و در ماهنامههای دانشگاهی و فرهنگی و ادبی به چاپ رسیده است. گزیده ای از کتاب : دو واژه، در زبان پارسی، در دو معنای یکسره ناساز به کار برده می شود، با کاربردی از دید معنی شناسی کما بیش یکسان. این دو واژه، یکی عیار است و دیگری لوطی. عیار واژه ای است دارای دو معنا که هرکدام از آن دو در یک سوی دامنه ی (= طیف) معنایی جای دارد: معنایی نیکوست و معنایی دیگر نکوهیده. عیار در معنای نکوهیده، دزد و طرار و شبرو و راهزن است. نمونه را فخرالدین اسعد گرگانی گفته است، در ویس و رامین: جهان آسوده گشت از دزد و طرار ز کرد و لور و از رهگیر و عیار