نویسنده : ژیل دولوز ترجمه : شکرالله اسدالهی‌تجرق «پروست و نشانه‌ها» به بررسی رمان «در جست و جوی زمان از دست رفته» می‌پردازد و در سر‌فصل‌هایی مانند «انواع نشانه‌ها»، «نشانه و حقیقت»، «نشانه‌های هنر و ماهیت»، «کثرت نشانه‌شناسی» و مباحثی از این دست به کاوش و نقد نشانه‌شناسانه‌ اثر معروف پروست پرداخته است. «پروست و نشانه‌ها» سرتاسر کار پروست را از رهگذر تجربه‌ نشانه‌ها که امر غیرارادی و ناخودآگاه را تجهیز می‌کنند مورد بررسی قرار می‌دهد: جست وجو به‌منزله‌ تفسیر. اما تفسیر، برعکسِ تولید خود نشانه‌هاست. اثر هنری نه‌تنها نشانه‌ها را ساطع و تفسیر می‌کند بلکه آن‌ها را از خلال روال‌های تعین‌پذیر تولید نیز می‌کند. خود پروست کارش را به‌منزله‌ دستگاه یا ماشینی در نظر می‌گیرد که قادر است به‌طور مؤثر عمل کند و نشانه‌هایی از نظم‌های متفاوت تولید کند که بر خواننده‌ تأثیر خواهد گذاشت. برخی از واژگان رمان پروست همان مفاهیم اساسی دلوز در توضیح کار پروست و در‌عین‌حال برخی از اساسی‌ترین مفاهیم فلسفه‌ او است: حافظه، خاطره، یادآوری، درک، ادراک، عاطفه/تأثیر، احساس، حسانیت، حس‌یافت، حس، معنا، شور، و غیره.