نویسنده : احمد شاملو این کتاب در واقع بخشی از دستور زبان شاملو است که شروع نگارش آن به حضور وی در زندان قصر برمیگردد ولی فقط به چاپ دفتر اسم که اکنون تحت عنوان «نامها و نشانهها» به چاپ رسیده است، منجر شد و باقی کار تاکنون ناتمام مانده است. استاد شاملو در این کتاب، اصوات و حروف بیصدا را به خواننده معرفی کرده، حروف مختص عربی را که به الفبای فارسی اضافه شده، جداگانه همراه با اصوات آن توضیح داده، به همزه و اقسام آن و علائم نقطهگذاری و جملهبندی اشاره کرده و در پایان هر فصل، تمرینهایی برای درک بهتر مطالب در نظر گرفته است. نگارنده با تسلط خاص خود بر آثار نثر و نظم ادبیات فارسی از بخشهای زیبایی در ادبیات کلاسیک ایران نیز برای فهم آسانتر مباحث کتاب استفاده کرده که زمینهساز آشنایی و علاقهمندی بیشتر مخاطبانش را به ادبیات فارسی فراهم میکند. دفتر نشانهگذاری که یکی از کوتاهترین بخشهای کتاب است را شاید بتوان یکی از وجوه تمایز کتاب نیمه تمام شاملو با دیگر دستور زبانها دانست. شاملو در مقدمه این دفتر به افراط و تفریط برخی از نویسندگان در استفاده از نشانهها اشاره کرده و نوشته که از این پس به جای وقتگذاری با حل جدول کلمات متقاطع، جملات پر ویرگول کتابها را با جابجا کردن عناصر سازندهشان به فصیحترین صورت ممکن درآورید، «یقین داشته باشید ظرف چند ماه ویراستار درجه یکی از آب در میآیید!»